فتوای عشق
بانوی عشق، صبر و حیا وامدار توست
باغ بهشت زنده به بوی بهار توست
زین ابی و زهره ی زهرای اطهری
منظومه ی زمین و زمان بر مدار توست
معلوم شد ز خنده ی روز ولادتت
عشق حسین فاطمه دار و ندار توست
ترویج دین به خون گلوی حسین شد
تکمیل دین به گیسوی آشفته کار توست
فریاد تو تداعی شمشمیر حیدر است
در شام و کوفه خاطره ی اقتدار توست
فتوای عشق بود که پیشانی ات شکست
در پیش دوست این سند افتخار توست
یک نصف روز باغ تو پژمرد از عطش
هر لاله جلوه ای ز دل داغ دار توست
پر می کشید روح تو و همسرت شنید
نام حسین لحظه ی آخر شعار توست
در مدح تو کلام "کمیل" است نارسا
نا قابل است شعر من اما نثار توست
حاج محمود شریفی (کمیل)
